ideatio Iwona Trocha

Wycinania dzień drugi, ostatni. Hurrrrrrrrrra!!! ... nie mów hop...  No to dziś kleimy, wycinamy, a potem kleimy... Wspominałam już o klejeniu i wycinaniu?! Ale udało się. Żyję:D. Przymocowałam najpierw papier ksero, potem bibułę. Padło na białą. Mam słabość do tego koloru, ale jeszcze jutro może się  wszystko zmienić...

Od dawna mam dwa szkiełka po starych ramkach,  a lustro to nowszy nabytek,  więc czas nadać im sens istnienia,  czyli zrobić z nich użytek:D. Najpierw wycinanie ramek z grubej tektury falistej w środku. Aha, nigdy więcej tak głupich pomysłów:P.

  Oczywistą rzeczą było, iż to się wreszcie stanie. To nie dynastia :P , więc dzisiaj już końcowe zdjęcia. Ramkę uczyniłam z tasiemki, przeprasowałam ją i w rezultacie powstały te plamy kleju, które w rzeczywistości dodają dużo uroku:D.          Kusiło mnie dodanie  żywszego koloru,     jednak postanowiłam trzymać się jednej tonacji.    

  Już są namacalnie.   Bardzo żmudne i czasochłonne   wyklejanie obrazu kaszą,   gorczycą i majerankiem,   oprócz tego 5 warstw tła.   A efekt?!   No właśnie!!!   Może jutro uda się dokończyć.   Z resztą nie śpieszy się:P

      Ćwierkały mi w głowie od tygodnia:P.       Wreszcie wyfrunęły na tekturkę:)      Obok umieściłam oczywiście zarys.      Obecnie posiadają już piórka,       które zalałam lakierem.      Mają całą noc na schnięcie.      A ja na spanie:).      Jutro cdn....     

       Wykonana moją ukochaną techniką.  Jest to pierwsza rzecz nią ozdobiona. Pod nóż poszły wtedy serwetki i karty. Oj działo się!:P                            Nie do opisania!   To trzeba zobaczyć!:P          Albo przynajmniej wypada...:D                                             

  Ze specjalną dedykacją dla Takowych ( BE AA ):D! W życiu pełnię obie te funkcje  i bardzo się do nich przykładam :P.  Tak mi się wydaje :D. A tu zbliżenie dzisiejszych Gwiazd:):       "Przyjaciele poznają       nieco okrojoną wersję naszego życia.       Siostry znają cały tekst w oryginale."

              Silna ta Złotowłosa:).                Pierwotnie miała mieć Pomocnika,                ale w sumie po co?!                Radzi sobie świetnie!               ( ...chyba dzięki tym rączkom z kadzidełek:P. )          

      Nie ma nic lepszego niż udany dzień,       który jeszcze się nie skończył.        Tą radość z niego przypieczętowałam        spacerem i zbieraniem dobroci natury:),       oczywiście z małą pomocą Mojego        Wiernego Towarzysza Wycieczki:D.        Obecnie całość suchy się,        abym już jutro       puściła wodze fantazji...

START!!! A więc ruszam :D... aż się zakurzyło za mną :P.  Na pierwszą ofiarę wybrałam coś bardzo praktycznego i osobistego... Oto i ona:     ZAKŁADKA DO KSIĄŻKI                  * ręcznie malowana *      * z ważką i piórkami * "Kto czyta książki, żyje podwójnie" - Umberto Eco